Το πριν, το τώρα και το μετά.

Βλέποντας την φωτογραφία μου στο προφίλ, θα μπορούσε κάνεις να πει ότι κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με την μουσική. Η αλήθεια είναι πως περιεργαζόμουν την κιθάρα από μικρός , δεν έπαιζα όμως. Εμμονή μου έγινε κάπου στα 8 ή 9 μου χρόνια. Τότε θα ήταν θυμάμαι που άκουσα για πρώτη φορά  από μια κασέτα (του κατά 6 χρόνια μεγαλύτερου αδελφού μου) τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας των: Gallagher , Blackmore, Hendrix, Ιommi κ.α. αυτό ήταν μάλλον το σημαντικότερο ερέθισμα για να ασχοληθώ με τη κιθάρα και τη μουσική γενικότερα.
    Τα μαθήματα κιθάρας που ξεκίνησα μάλλον θα με οδηγούσαν πολύ αργά στο να παίξω τα τραγούδια που ήθελα. Ήμουν ήδη δώδεκα χρονών και έκανα μάθημα 1 ώρας κάθε 15 μέρες. Έτσι έβαλα κάτω κάποιους φίλους να μου δείξουν 2-3 βασικά πράγματα (στη κιθάρα). Έχοντας για συμμάχους το αυτί μου, την επιμονή μου και το βασικότερο την υπομονή (γαϊδουρινή μερικές φορές) των γύρω μου, κατάφερα να μάθω ως ένα βαθμό.
    Πρώτη επαφή με μπάντες, πρόβες, συναυλίες ήταν τη περίοδο 1989 – 1991. Είχαμε φτιάξει ένα γκρουπ με το όνομα : “ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ” [ανακάλυψα ότι κάπου τo 2005 δημιουργήθηκε μια μπάντα με το ίδιο όνομα που έχει κυκλοφορήσει και cd – (no problem φυσικά)]. Τα μελή, της μπάντας μας, ήταν φίλοι , γνωστοί, συμμαθητές που... πήγαιναν - ερχόταν και οι συνεχόμενες αλλαγές (και όχι μόνο) έφεραν τη διάλυση. Η μοναδική συναυλία που κάναμε, σε λύκειο της περιοχής, ήταν μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Στη κυριολεξία μου άνοιξε την όρεξη για να ξαναστήσω ένα γκρουπ πράγμα που γινόταν σποραδικά και για μικρά χρονικά διαστήματα.
   Μια από αυτές τις προσπάθειες (1995) ονομάστηκε FREE FALL και απέφερε μια συναυλία στα ΤΕΙ Σερρών, όπου σπούδαζα. Φυσικά ήταν άλλη μια αξέχαστη εμπειρία που με έκανε να αγαπήσω τη μουσική για τα καλά. Όμως  για άλλη μια φορά σκορπίσαμε.
   Από τότε πάντα κυνηγούσα  το όνειρο αλλά αυτό γινόταν όλο  και πιο μακρινό. Τα γνωστά: στρατός , δουλειά σε άλλες πόλεις, υποχρεώσεις, ελάχιστος ελεύθερος χρόνος.
 Τελευταία (2010) κάτι πήγε να γίνει με κάτι φίλους αλλά μείναμε μόνο στις πρόβες.
  Από τότε …”home alone”
    Όλα αυτά τα χρόνια, από την τριβή μου με άλλους μουσικούς, έβγαλα ένα πολύ σημαντικό  συμπέρασμα.  Για να έχει ποιότητα, δημιουργικότητα και διάρκεια μια μπάντα πρέπει να υπάρχει αυτό που λένε χημεία, πάθος και υπευθυνότητα.
Η συνεχεία στις … ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ μου.