BLUES WIRE - Ζωντανά στην Ηγουμενίτσα 1998

   Όπως είχα αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση , είχα ανεβάσει στο bluewhitegt μια συναυλία των BLUES WIRE. Το site όμως δεν λειτουργεί ...
Μετά από αρκετή προσπάθεια βρήκα μια λύση για να διατηρηθεί το αρχείο ζωντανό.
Αλλά ας βάλουμε μια σειρά στα γεγονότα, που έχουν κάπως έτσι:

   Στα βιβλία της ιστορίας , που δεν διδάσκονται στα σχολεία, γράφει πως το 1983 δημιουργήθηκαν οι BLUES GANG από τους Ηλία Ζάϊκο και Σωτήρη Ζήση, που ήταν και είναι τα βασικά μέλη. Οι αρχικές τους εμφανίσεις πραγματοποιήθηκαν με το όνομα αυτό, με το οποίο και ηχογράφησαν τους τρεις πρώτους δίσκους τους. Ανάμεσα σε αυτούς τους δίσκους ήταν και ο πρώτος blues δίσκος της Ελληνικής δισκογραφίας. Οι BLUES GANG διαλύθηκαν στα τέλη του 1985 και όπως έχει η ιστορία ο Ηλίας Ζάικος, ο Σωτήρης Ζήσης και ο Νίκος Ντουνούσης σχημάτισαν τους BLUES WIRE 031. Στις αρχές των '90ς  μετονομάστηκαν σε BLUES WΙRΕ. Από τότε με συνέπεια και αφοσίωση συνεχίζουν μια πορεία μέσα και ανάμεσα στα blues, με αποτέλεσμα η μουσική τους άποψή να είναι άμεσα αναγνωρίσιμη και σεβαστή. Από τους καλύτερους πρεσβευτές της Ελλάδας στο εξωτερικό, έχουν εμφανιστεί σε club και festival’s πολλών Ευρωπαϊκών χωρών, αποσπώντας την εκτίμηση και τον θαυμασμό των ακροατών. Με μέσο όρο περίπου 200 εμφανίσεις το χρόνο μέσα και έξω από την Ελλάδα, έχουν αναπτύξει μια έντονη σκηνική παρουσία, που σε συνδυασμό με το πλούσιο ρεπερτόριο και το δεμένο ήχο κάνει κάθε συναυλία τους μια ξεχωριστή εμπειρία. Έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 10 δίσκους, αμέτρητες συναυλίες, δεκάδες εμφανίσεις σε τηλεοπτικούς σταθμούς και το σπουδαιότερο, μια πλειάδα συνεργασιών με κορυφαία ονόματα του είδους. Έχουν συνεργαστεί κατά καιρούς με κορυφαία ονόματα της παγκόσμιας σκηνής των Blues, όπως οι Katie Webster, John Hammond, Larry Garner, Big Time Sarah, Carey Bell, Louisiana Red κ.α. Έχουν ανοίξει συναυλίες για ογκόλιθους του είδους όπως οι Buddy Guy, Albert King, Otis Rush, Fabulous Thunderbirds, John Mayall κ.α.

   Η εν λόγω συναυλία των BLUES WIRE στην Ηγουμενίτσα (παραλία "Δρέπανου") έγινε το καλοκαίρι του 1998 (6~7/6/1998) στο φεστιβάλ των μοτοσικλετιστών. Θεωρώ πως η μπάντα ήταν στην καλύτερη της εποχή και αυτό φαίνεται και ακούγεται. Η λήψη έχει γίνει με handycam της sony, κατόπιν έγινε εγγραφή σε βιντεοκασέτα vhs και πρόσφατα την μετέτρεψα σε ψηφιακή μορφή, με την οποία και την ανεβάζω. Η ποιότητα είναι μέτρια αλλά έχει ιστορική αξία μιας και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!!!!!

Οι BLUES WIRE τότε ήταν:
Ηλίας Ζάϊκος - Κιθάρα, φωνητικά
Σωτήρης Ζήσης - Μπάσο
Γιώργος/Μπαντούκ/Αποστολάκης(*) - Κιθάρα, φωνητικά, Φυσαρμόνικα κλπ.
Αλέξανδρος Αποστολάκης(*) - Τύμπανα, κρουστά
(*):Τους θυμάστε ? ..... NOISE PROMOTION COMPANY

    Διατηρήστε το αρχείο ζωντανό και κάντε το δικό σας ΕΔΩ

Κλείνοντας την ιστορία, στο φεστιβάλ εκείνο έπαιξαν επίσης οι: DR. FEELGOOD και ΧΑΧΑΚΕΣ . Ίσως στο μέλλον να τα ανεβάσω και αυτά, αν όλα πάνε καλά......και φυσικά αν υπάρχει ενδιαφέρον.

ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ: Κοινωνία Βουβή

Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν κάποιοι που έλεγαν : ¨ φωνή δεν έχουν τα τραγούδια ?"
Το τραβάει ο οργανισμός σας δηλαδή να ακούσετε την αγριοφωνάρα μου...
Ε! πάρτε το      ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ!!
Η ιδέα για αυτό το τραγούδι είναι πολύ παλιά, ίσως και πριν από είκοσι χρόνια. Μετά από ξεσκόνισμα και φρεσκάρισμα με νέες τεχνολογίες, είναι πλέον έτοιμο. Είναι το πρώτο τραγούδι, σε σύγκριση με τα προηγούμενα τρία τραγούδια που περιέχει φωνητικά. Οι στίχοι ανήκουν σε μένα.

ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ: Συνήθως (Μέρος 2)

Αφού το άφησα να σιτέψει καλά σας το σερβίρω εδώ.

Για όσους αναμένουν κάτι εξίσου ανάλαφρο με το 1ο μέρος... ατύχησαν!
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Χρήστο Χ. που συμμετείχε με το σαξόφωνου του.

The Mushrooms - Killer on the loose

Με την ευκαιρία της έλευσης των Thin Lizzy....
Φανταστείτε , όσοι γνωρίζουν την τρέλα που έχω με τούς Mushrooms & Thin Lizzy, την έκπληξη μου όταν παρακολουθώντας μια συναυλία των Mushrooms να διασκευάζουν το Killer on the Loose.
Ακούστε το εδώ

STAINED VEIL ΚΑΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ...

Πριν 25 χρόνια όταν κυκλοφόρησε το 1ο άλμπουμ τους 
το ROLLIN UNDER (fanzine της Θεσσαλονίκης) έγραφε:

    "Οι STAINED VEIL θα ήταν ένα σουπεργκρούπ αν αυτά δεν είχαν πεθάνει κι αν η κατάσταση στην Ελλάδα ήταν διαφορετική. Παλιοί μουσικοί όλοι τους με προϊστορία σε διαλυμένα κυρίως σxήματα, με την πρώτη τους εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσαν την επιρροή του μουσικού τύπου στα μέλη της μικρής μας κοινωνίας. Μια καλή κριτική για την πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα, έφερε στην επόμενη συναυλία τους στη Θεσσαλονίκη, ένα κοινό που ήρθε έτοιμο να επευφημήσει κι ας μην είxε ακούσει πριν όχι μόνο τραγούδι τους αλλά ούτε καν τ'oνoμά τoυς. Και ο μαγαζάτορας το εκμεταλλεύτηκε ανεβάζοντας το εισιτήριο. Ο δίσκος περιέχει τουλάχιστον 4 πολύ καλά τραγούδια. It's αll the same,  Lost, Dorian, Livin οn leavin. Θα έβαζα και το Reasons tο be alone αλλά μοιάζει αρκετά με το ομώνυμο. Και για να μη νομίσετε ότι 4 είναι λίγα, σας λέω oτι όλα τα τραγούδια του Lp είναι 7, μεγάλα σε διάρκεια συνήθως. Τα τραγούδια ακούγονται όπως θα περίμενε κανείς ν'ακoύγoνται οι συνθέσεις ενός μπασίστα. Με μερικά πολύ όμορφα σχήματα μπάσου και κορυφαίο αυτό του It's all the same. Η κιθάρα χωρίς να παίζει ρόλο κομπάρσου είναι συνοδευτική και λιγότερο "ψαγμένη". Η επιρροή των WIPERS είναι διακριτική και δεν ενόχλησε. Την προτιμώ άλλωστε απ'αυτήν των CURE ή των JOY DIVISION. Μειονεκτήματα όπως πάντα υπάρχουν αλλά είναι ασήμαντα και λίγα για να κολλήσουμε σ'αυτα . Για να μη φλυαρώ πρόκειται για ένα δίσκο, η απόκτηση του oπoίoυ συνίσταται."

Δείτε τους επί σκηνής από εκείνη την εποχή εδω.

Το ''χαμένο'' δεύτερο LP επιτέλους κυκλοφορεί!
Ακούστε μια προεπισκοπηση του εδώ.

ΩXΡA ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ ... Τίτλοι τέλους

1,5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ , ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ... 
Ας τους θυμηθούμε εδώ.

Ευγενική οικειοποίηση από την Ωχρά Σπειροχαίτη ως “official video” της εικονικής προσομοίωσης του τραγουδιού κουφιοι ανθρωποι από το: “ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ – Υπόγειες Κινηματογραφικές Παραγωγές”

(ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝ/ΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ)

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ - φοβερή μπάντα από Πτολεμαΐδα και καλοί φίλοι...

   Το «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ» δημιουργήθηκε το 2003 όταν στην Πτολεμαΐδα έξι φίλοι και μερικοί από αυτούς ήδη συνεργάτες σε άλλα παλιότερα σχήματα (υπόγεια τροχιά, ένατη μέρα), αποφάσισαν να προβάλουν κάποιες μουσικές ιδέες και να δουν πως θα πάει.

Η σύνθεση του γκρουπ έχει ως εξής:

·       Φωνή - στίχοι: Νίκος Δέλλας

·       Κιθάρες : Μιχάλης Παπαθανασίου

·       Κιθάρες : Θοδωρής Τούμπαρης

·       Πλήκτρα: Χρήστος Γραϊδης

·       Μπάσο: Νίκος Τρυψάνης

·       Τύμπανα: Αργύρης Μιχαηλίδης (στην αρχική σύνθεση τύμπανα έπαιζε ο Σταύρος Τσιγγένης με τον οποίο ηχογραφήθηκε ένα demo καθώς επίσης και κάποιες ζωντανές εμφανίσεις. )

    Με την παραπάνω σύνθεση το συγκρότημα ηχογράφησε 22 τραγούδια εκ των οποίων τα 21 κυκλοφορούν σε διπλό cd (από όπου και το τορρεντ). Η ηχογράφηση έγινε στη Πτολεμαΐδα όπου κάνουν και τις πρόβες τους , με ηχολήπτη (και μίξη) τον Σάκη Στεφανίδη. Όλα τα τραγούδια είναι δικά τους εκτός από μια διασκευή το «παιχνίδι με τα μαύρα» του Σωκράτη Μάλαμα, καθώς και τους στίχους στο «μπονιβάρ» που είναι βασισμένοι σε ένα ποίημα του Bayron. Ο στίχος είναι στα ελληνικά, εμπνευσμένος απ’ τα προσωπικά βιώματα του στιχουργού καθώς και από κοινωνικά & πολιτικά θέματα που μας απασχολούν όλους μας. Το ύφος της μουσικής είναι ένα κράμα από τις προσωπικές επιρροές κάθε μέλους. Για αρχή έχουν ξεχωρίσει το «ανάσα», το «ει κοίτα», το «ανέμιζαν οι φτερούγες» και το «τι να σου τάξω». Η κυκλοφορία του cd είναι επίσημη σε παραγωγή δική τους.

   Στο 4ο φεστιβάλ νέων δημιουργών «Νικόλας Άσιμος» που διοργανώνεται στη Κοζάνη  οι ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ πήραν την 7η θέση με το τραγούδι "ανάσα" . Ήταν ανάμεσα στα 10 συγκροτήματα με τα δέκα αντίστοιχα τραγούδια από όλη την Ελλάδα, που έφτασαν στον τελικό μετά τον προκριματικό γύρο. Το φεστιβάλ νέων δημιουργών Κοζάνης «Νικόλας άσημος» αποτελεί θεσμό για τα μουσικά δρώμενα του τόπου. Είναι  πραγματικά υψηλού επιπέδου και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλα φεστιβάλ, με πολύ περισσότερα χρόνια στην πλάτη τους καθώς είναι ένα από τα ελάχιστα πανελληνίως (αν όχι το μοναδικό), στα οποία συμμετέχουν τραγούδια με ελληνικό στίχο.

    Θα ήθελα να τονίσω ότι η δουλειά τους δεν κυκλοφορεί από κάποια δισκογραφική εταιρεία αλλά από το επίσημο blog τους από όπου μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα (mp3), καθώς επίσης μοιράζεται στις συναυλίες τους (σε cd). Αυτός ο τρόπος διανομής έχει επιλεχθεί από τους ίδιους αφού όπως δηλώνουν, σκοπός τους δεν είναι να βγάλουν χρήματα, απλώς το κάνουν γιατί τους γεμίζει. Θυμίζουν καλές παλιές εποχές ανεξάρτητου ελληνικού ροκ γι’αυτό και τους  συστήνω ανεπιφύλακτα.

Πάρτε μια γεύση εδώ.

DEAD CAN DANCE - Θέατρο Γης 2012

Πριν από πολλά χρόνια ήρθε ένα συγκρότημα για συναυλία που κατά κοινή
ομολογία δεν υπάρχει άλλο παρόμοιο. Ο λόγος για τούς DEAD CAN DANCE. Για κακή μου τύχη ήμουν φαντάρος και ήταν αδύνατο να παραβρεθώ. 
Όλοι μιλούσαν για κάτι μαγικό και ότι θα τους μείνει αξέχαστη εμπειρία. Η τύχη ήταν ακόμα πιο σκληρή μαζί μου όταν έμαθα ότι διαλύθηκαν.
Από τότε κάθε φορά που άκουγα ένα τραγούδι τούς, ονειροπολούσα πως
ήμουν σε συναυλία και τους παρακολουθούσα ζωντανά.
Και να που τα όνειρα καμιά φορά γίνονται πραγματικότητα.
Οι DEAD CAN DANCE στην Ελλάδα...
το ημερολόγιο έδειχνε: 21 / 09 / 2012. Ήταν ονειρικά και ήμουν EKEI.

FREE FALL - Strychnine (Live)

Μια από τις προσπάθειες να σχηματίσω μια μπάντα (1995) ονομάστηκε FREE FALL και απέφερε μια συναυλία στα ΤΕΙ Σερρών, όπου σπούδαζα. Η συναυλία δόθηκε στις 26/01/1995  κατά την διάρκεια της κατάληψης. Φυσικά ήταν άλλη μια αξέχαστη εμπειρία που με έκανε να αγαπήσω τη μουσική για τα καλά. Όμως  για άλλη μια φορά σκορπίσαμε...
Ακούστε το εδώ 

ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ (1990 -1991) - Wild Thing

Το 1990 -1991 είχαμε μια μπάντα , στη Θεσσαλονίκη με το όνομα ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ. (ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ 2005, ΑΠΟ ΤΗ ΠΑΤΡΑ ΝΟΜΙΖΩ,- κανένα πρόβλημα με τα παιδιά έχω ακούσει τα cd τους).  Τις πρόβες τις ηχογραφούσαμε με walkman και διασώθηκαν μερικά από τα τραγούδια που παίζαμε. Πάρτε μια ιδέα εδώ 

ELOY

Θα συνεχίσω τις προσευχές μου, μέχρι να έρθουν Ελλάδα για συναυλία. Ως τότε ας τους απολαύσουμε σε ένα slideshow, που προέρχεται από το "the Legasy box" που κυκλοφόρησαν το 2010.

Blues Wire - Biliárd fél 10, 1992

Πρόσφατα έψαχνα στο youtube για τούς BLUES WIRE και βρήκα αυτό .   Φοβερό βίντεο με καλό ήχο.
Είχα ανεβάσει στο blue-whitegt.com  ένα live τούς από Ηγουμενίτσα, το συγκεκριμένο site όμως δεν λειτουργεί  (γενικά είχα ανεβάσει πολλά καλούδια).

Al Di Meola

Φοβερός κιθαρίστας , με χάλασε λίγο εκείνη η συνεργασία με τον Νταλάρα αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

 Δείτε τον live εδώ

Algema HOME Alone PRODUCTIONS

Αυτό είναι το οικιακό μου στούντιο και όπως αναφέρω (αγγλιστί στο soundclound), στα τραγούδια που ανέβασα οι ηλεκτρικές/ακουστικές κιθάρες είναι φυσικές και παίζονται από εμένα. Τα υπόλοιπα όργανα είναι virtual δηλαδή μέσω υπολογιστή τον οποίο χειρίζομαι εγώ. Πάνω κάτω με αυτό τον τρόπο γίνονται όλες οι ηχογραφήσεις , οπότε και δεν θα ξανά αναφερθώ σε αυτό το θέμα , παρά μόνο αν κάποιος φίλος συμμετέχει παίζοντας κάποιο φυσικό όργανο.

ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ: Συνήθως (Μέρος 1)

Κάτι πιο ανάλαφρο, σε σχέση με το προηγούμενο μπορείτε να ακούσετε εδώ 
Να ευχαριστήσω και από εδώ τον Χρήστο Χ. που συμμετείχε με αυτή τη πολύ όμορφη μελωδία του σαξόφωνου του.

ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ: Ηλεκτρικά Πουλιά

Δεν θα έλεγα ότι είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα , αλλά είναι μια από τις εκφάνσεις μου.      

Όποιος θέλει μπορεί να πάρει μια γεύση από τις "ηχομυθίες" μου εδώ

Το πριν, το τώρα και το μετά.

Βλέποντας την φωτογραφία μου στο προφίλ, θα μπορούσε κάνεις να πει ότι κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με την μουσική. Η αλήθεια είναι πως περιεργαζόμουν την κιθάρα από μικρός , δεν έπαιζα όμως. Εμμονή μου έγινε κάπου στα 8 ή 9 μου χρόνια. Τότε θα ήταν θυμάμαι που άκουσα για πρώτη φορά  από μια κασέτα (του κατά 6 χρόνια μεγαλύτερου αδελφού μου) τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας των: Gallagher , Blackmore, Hendrix, Ιommi κ.α. αυτό ήταν μάλλον το σημαντικότερο ερέθισμα για να ασχοληθώ με τη κιθάρα και τη μουσική γενικότερα.
    Τα μαθήματα κιθάρας που ξεκίνησα μάλλον θα με οδηγούσαν πολύ αργά στο να παίξω τα τραγούδια που ήθελα. Ήμουν ήδη δώδεκα χρονών και έκανα μάθημα 1 ώρας κάθε 15 μέρες. Έτσι έβαλα κάτω κάποιους φίλους να μου δείξουν 2-3 βασικά πράγματα (στη κιθάρα). Έχοντας για συμμάχους το αυτί μου, την επιμονή μου και το βασικότερο την υπομονή (γαϊδουρινή μερικές φορές) των γύρω μου, κατάφερα να μάθω ως ένα βαθμό.
    Πρώτη επαφή με μπάντες, πρόβες, συναυλίες ήταν τη περίοδο 1989 – 1991. Είχαμε φτιάξει ένα γκρουπ με το όνομα : “ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ” [ανακάλυψα ότι κάπου τo 2005 δημιουργήθηκε μια μπάντα με το ίδιο όνομα που έχει κυκλοφορήσει και cd – (no problem φυσικά)]. Τα μελή, της μπάντας μας, ήταν φίλοι , γνωστοί, συμμαθητές που... πήγαιναν - ερχόταν και οι συνεχόμενες αλλαγές (και όχι μόνο) έφεραν τη διάλυση. Η μοναδική συναυλία που κάναμε, σε λύκειο της περιοχής, ήταν μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Στη κυριολεξία μου άνοιξε την όρεξη για να ξαναστήσω ένα γκρουπ πράγμα που γινόταν σποραδικά και για μικρά χρονικά διαστήματα.
   Μια από αυτές τις προσπάθειες (1995) ονομάστηκε FREE FALL και απέφερε μια συναυλία στα ΤΕΙ Σερρών, όπου σπούδαζα. Φυσικά ήταν άλλη μια αξέχαστη εμπειρία που με έκανε να αγαπήσω τη μουσική για τα καλά. Όμως  για άλλη μια φορά σκορπίσαμε.
   Από τότε πάντα κυνηγούσα  το όνειρο αλλά αυτό γινόταν όλο  και πιο μακρινό. Τα γνωστά: στρατός , δουλειά σε άλλες πόλεις, υποχρεώσεις, ελάχιστος ελεύθερος χρόνος.
 Τελευταία (2010) κάτι πήγε να γίνει με κάτι φίλους αλλά μείναμε μόνο στις πρόβες.
  Από τότε …”home alone”
    Όλα αυτά τα χρόνια, από την τριβή μου με άλλους μουσικούς, έβγαλα ένα πολύ σημαντικό  συμπέρασμα.  Για να έχει ποιότητα, δημιουργικότητα και διάρκεια μια μπάντα πρέπει να υπάρχει αυτό που λένε χημεία, πάθος και υπευθυνότητα.
Η συνεχεία στις … ΗΧΟΜΥΘΙΕΣ μου.